Miody i inne

Odmiany miodów

Miód rzepakowy W stanie płynnym ma on zabarwienie jasnożółte z lekkim odcieniem zielonkawym. Smak słodkawomdławy. Krystalizuje bardzo szybko, w ciągu kilkunastu dni po odwirowaniu, tak jak wszystkie miody z roślin krzyżowych. Należy dodać, że miód rzepakowy krystalizuje nawet w plastrach. Skrystalizowany miód rzepakowy ma konsystencję drobnoziarnistą, mazistą i zbarwienie białokremowe. Ze względu na dużą zawartosc cukrów prostych tradycyjnie zalecany dla osób o słabym sercu

Miód akacjowy Czysty miód ma odcień od bezbarwnego do jasnosłomkowego. W smaku i zapachu mdły ( w zapachu podobny do kwiatów akacji). Po skrystalizowaniu ma barwę białą do słomkowej. Ma delikatny smak. Zalecany diabetykom. Zwyczajowo stosowany przy zaburzeniach trawienia oraz schorzeniach nerek i przewodu moczowego - zapobieg tworzeniu kamieni nerkowych. Odznacza się niską aktywnością antybiotyczną. Wzmacnia układ krążenia, oczyszcza wątrobę, działa uspokajająco, baktriobójczo. Dwie łyżki rocieńczone wieczorem w szklance letniej wody i wypijane rano na czczo regulują trawienie i pomagają zwłaszcza przy zaparciach.

Miód lipowy Utarło się mniemanie, że najlepszym smakiem i aromatem odznacza się miód lipowy. Wyróżnia się on nie tylko silnym aromatem, przypominającym woń kwiató lipy, ale i wyraźnie słodkim, dosyć pikantnym, lekko gorzkawym smakiem. Postać płynna ma barwę zielonkawożółtą do jasnobursztynowej. Po skrystalizowaniu przybiera postać drobnoziarnistą, krupkowatą, zmieniając swoją barwę na białożółtą do złocistożółtej. Kwiaty lipy zawierają olejki eteryczne, garbniki, goryczki, saponiny, kwas askorbinowy, cukry, wosk, karoten, dzięki czemu miód lipowy wykazuje działanie napotne, przeciegorączkowe, przeciwskurczowe, uspokajające, wykrztuśne, słabo moczopędne raz obniżające ciśnienie krwi. Jest stosowany w ostrych i przewlekłych chorobach przeziębieniowych, anginach, zapaleniu zatok obocznych nosa, oskrzeli, w chrobach dróg moczowych, schorzeniach reumatycznych oraz nerwicach. Jest zaliczany do miodów o wysokiej aktywności antybiotycznej

Miód gryczany o zabarwieniu ciemnym do brunatnego. Przechowywany przez dłuższy czas w warunkach umożliwiających dostęp światła, zmienia barwę do ciemnobrunatnej, prawie czarnej. Krystalizuje się drogę tworzenia grubych kryształów osadzających się w płynnym osoczu miodowym. Po krystalizacji przyjmuje na ogół barwę brązową a konsystencję niejednolitą, gruboziarnistą. Podobnie jak miód akacjowy zawiera dużo fruktozy w związku z czym trudno krystalizuje, pozostając w stanie płynnym nawet do dwóch miesięcy. Posiada bardzo silny zapach przypominający zapach kwiatów gryki. Smak ma ostry, słodki, lekko piekący. Gryka obok słodkich migdałów, pomarańczy, jęczmienia, owsa, kukurydzy, soi, seler i orzechów włoskich wyróżnia się szczególnie wysoką zawartością magnezu i dlatego zalicza się ją do tzw. diety antynowotoworowej. Miód gryczany wykazuje znaczną aktywność fosfazową, zawiera dużo witaminy C. Miód gryczany odznacza się wysoką aktywnością antybiotyczną. Stosowany jest zapobiegawczo i w leczeniu schorzeń układu krążenia, szczególnie na tle miażdżycowym. Pomocny w stanach wyczerpania nerwowego, nadciśnieniu, zapaleniu nerek. Sprzyja zrostowi kości po złamaniach.

Miód wielokwiatowy - łagodny smak, barwa jasnokremowa do żółtobrązowej, zapach podobny do wosku pszczelego. Wysokokaloryczny i lekkostrawny - dodaje energii i wzmacnia cały organizm. Zwyczajowo stosowany przy alergiach, katarze siennym w chorobach serca i przeziębieniach. Szczególne zastosowanie, znajduje miód wielokwiatowy, w przypadku chorób alergicznych. O jego skuteczności decyduje różnorodność antygenów pyłkowych wchodzących w skład miodu wielokwiatowego. Dwie, trzy łyżeczki dziennie zjadane systematycznie w czasie miesięcy zimowych pomagają organizmowi łatwiej znosić potem wiosenne alergie.

Miód wrzosowy -Smak przyjemny, zabarwienie jasnobrunatne w odcieniu czerwonawym i konsystencja wyraźnie galaretowata, niezbyt silny zapach kwiatu wrzosu, który stopniowo zanika. W temperaturze około 20 stopni C miód wrzosowy żeluje się w ciągu kilku tygodni w galaretowatą masę. Taki specyficzny sposób "krystalizacji" jest właściwy tylko dla tej odmiany miodu.Pomaga przy zapaleniu gardła i błony śluzowej jamy ustnej - zwiększa odporność i chroni przed rozwijaniem zakażenia. Zwyczajowo stosowany w leczeniu prostaty. Najlepiej w ciągu dnia popijać rocieńczony w wodzie z dodatkiem soku cytrynowego i łyżeczki oliwy.

Miód kremowy Konsystencją miód kremowy przypomina margarynę lub gęsty majonez. Zawsze daje się łatwo wyjmować z naczynia i rozprowadzać na pieczywie. Ważne jest też to, że swoją konsystencję miód ten utrzymuje bardzo długo. Kremowanie polega tylko na fizycznym oddziaływaniu na miód. Chodzi o to, by odwirowany miód mieszać kilka razy dziennie. W ten sposób wciąż rozbijamy powstające podczas krystalizacji kryształki cukrów i otrzymujemy miód o masłowatej konsystencji. Proces ten zachowuje naturalne: aromat, smak i aktywność związków biologicznie czynnych. Dzięki temu utrzymywana jest jakość właściwa dla miodu tuż po jego odwirowaniu z plastrów. Dodatkowo miód nie rozwarstwia się i łatwo rozsmarowuje się go po pieczywie. Często nie doceniany przez konsumentów miód rzepakowy w procesie kremowania uzyskuje atrakcyjny wygląd i przyjemny aromat. Jest szczególnie "przyjazny" dla pań domu, gdyż dzięki swej konsystencji nie lepi się do rąk, nie plami obrusa, odzieży czy dywanu.

Pyłek pszczeli to lekkostrawne białko roślinne - bogate źródło aminokwasów, mikroelementów i witamin. Ogranicza i hamuje proces miażdżycy. Wzmacnia odporność organizmu. Wpływa pozytywnie na skład krwi, normalizuje czynności jelit, obniża ciśnienie, działa leczniczo na system nerwowy, reguluje przemianę materii, polecany przy zapaleniu kruczołu krokowego (prostaty) i anemii. Sposób przyrządzania: suszony pyłek (1-2 łyżeczki) zalać ciepłą, przygotowaną wodą (1/3 szklanki) na kilkanaście minut a następnie wypić.

Propolis- naturalna substancja o barwie od jasno brązowej do ciemno brunatnej. którą pszczoły zbierają z pąków roślin i żywic. Propolis jest produktem bakteriobójczym i dlatego wykorzystuje się go do produkcji leków. Można korzystać z gotowych preparatów propolisowych lub przygotować sobie własną nalewkę propolisową na spirytusie. Propolis ma działanie antybakteryjne, przeciwgrzybiczne, przeciwzapalne. Jest bardzo pomocny w leczeniu trudno gojących się ran i oparzeń

Wosk pszczeli jest wydzieliną gruczołów woskowych, znajdujących się na brzusznej stronie ciała pszczoły robotnicy. Płynny woski wypływa przez kanaliki na powierzchnię oskórka i zastyga na nim w postaci białych cienutkich łuseczek. Wosk pszczeli jest ciałem stałym, o matowym drobnokrystalicznym przełomie i słabym charakterystycznym zapachu miodowym. Jest on łamliwy, ale w palcach daje się ugniatać i staje się plastyczny. Barwa wosku może być od białej przez jasnożółtą, zielonożółtą, pomarańczową do ciemnobrązowej o odcieniu zielonkawym. Zapach wosku jest podobny do aromatu miodu, pochodzi bowiem od tych roślin, z których pszczoły pobrały nektar. Wosk po przetopieniu wykorzystywany jest do robienia węzy pszczelej, do produkcji ozdób i świeczek.